VERWONDERING.
In de workshop van Selma Foeken over de 12 ondernemersprofielen heb ik geleerd dat wat ik schrijf op mijn website, Facebook, LinkedIn en in mijn nieuwsbrieven, moet gaan over jou. En ook over mij. Waar loop je tegen aan, en waar zou dat vandaan kunnen komen? Wat houdt jou bezig? Weet je wel dat je niet de enige bent? Dat het normaal is dat je hoofd soms zo vol met watten zit? En dat dat bijvoorbeeld nog helemaal niet wil zeggen dat je een burn-out hebt?
Hoe combineer ik dat met verwondering?? Want van mijn lijstje afwijken is ook zo raar.
Ik had geen idee!
Ik moest er wel een tijdje wandelend over nadenken (echt waar!), en ga nu een poging wagen. Ben benieuwd, maar vind het ook spannend, wat jullie er van vinden. Een nieuwsbrief de deur uit doen is trouwens elke keer spannend hoor.
Een vol hoofd is (nog) geen burn-out
Dat gold althans voor mij. En ik kan alleen maar vanuit mezelf praten. En dan gaat het misschien intussen ook wel over jou.
De verhalen van mensen met een burn-out zijn heftig. Ze kampen met enorme vermoeidheid, depressies, voelen zich gestrest, kunnen niets hebben, hun dagelijkse bezigheden niet meer doen, en zien nergens lichtpuntjes.
En daar lag bij mij het verschil.
Ook ik heb tijden gekend, waarin er zoveel op me af kwam, dat ik het gevoel had erin te verzuipen. Me afvroeg hoe het verder moest, of dit ooit beter zou worden, er zelf niet uit kwam.
Maar: ik merkte dat ik kon blijven genieten van kleine dingen. De energie nog kon opbrengen om daarnaar op zoek te gaan.
Me blij kon voelen door het gefluit van de vogels. Heel bewust de frisse ochtendlucht kon opsnuiven als ik ’s morgens vroeg iets in de vuilnisbak ging gooien. Haha, dat klinkt behoorlijk tegenstrijdig, maar je snapt wat ik bedoel. Hoop kon putten uit goede gesprekken, me trots kon voelen op het feit dat ik met Stapje Verder begonnen ben.
Positieve emoties, dus.
Als het je lukt die mooie dingen te ervaren, is de weg naar rust in je hoofd niet zo lang.
Je hoeft dat trouwens niet alleen te doen. Hulp daarbij vragen is niet gek of zwak. Die hulp heb ik ook gehad.
Verwondering
En die verwondering dan? Heeft me die ook geholpen?
Verwondering (het Engelse woord is eigenlijk beter: awe) is het gevoel dat je getuige bent van iets groots, iets ongelooflijks. Grootse natuur in de bergen, fjorden, oerwouden. De geboorte van nieuw leven. Vul zelf maar in.
Het maakt dat we beseffen dat we deel zijn van een groter geheel.
Er zijn aanwijzingen dat dit ons vrijgeviger maakt en dat we ons meer verbonden voelen met anderen.
Ik hoef maar terug te denken aan de overweldigende natuur die we tijdens vakanties gezien hebben. (De foto!)
En verwonder me vooral, elke keer weer, over dat kleine wondertje dat in ons leven gekomen is.
En ja, dat helpt.